Raportowanie niefinansowe to stosunkowo nowa forma komunikacji firmy z otoczeniem. W takich raportach przekazuje się informacje o aktywności społecznej, zasobach i działalności niezwiązanej z finansami firmy. Czy są obowiązkowe i o czym informują?
Coraz więcej przedsiębiorstw decyduje się na publikowanie informacji nie tylko dotyczących stanu finansowego firmy, ale także innych dziedzin. Raportowanie niefinansowe to ukłon w stronę przyszłych pracowników, współpracowników, jednostek administracyjnych, a także organizacji pozarządowych i społecznych. Informacje zawarte w raportach w znacznym stopniu są też związane z problematyką ochrony środowiska.
Co to jest raportowanie niefinansowe?
Raporty finansowe emitowane są przez przedsiębiorstwa co określony czas. W takich dokumentach znajdują się informacje dotyczące zasobów finansowych, inwestycji przedsiębiorstwa, a także majątku stałego i ruchomego. Są to dane skierowane do inwestorów, jednak wskazują tylko na działalność zarobkową firmy. Natomiast dopiero raportowanie niefinansowe uzupełnia te dane i przedstawia firmę w szerszej perspektywie.
Definicja raportowania niefinansowego
Raportowanie niefinansowe to zbiór informacji dotyczących niefinansowych działań i zasobów przedsiębiorstwa. W raportach zawierane są dane o zgromadzonych zasobach intelektualnych, patentach i wykwalifikowanej kadrze pracowniczej. Ponadto raporty informują o działaniach firmy na rzecz lokalnych społeczności, poprawy bytu mieszkańców miasta, a także organizowanych akcjach społecznych. To także miejsce, w którym należy wskazać najważniejsze idee, takie jak ograniczenie oddziaływania firmy na środowisko naturalne.
Najważniejsze typy raportów niefinansowych
Istnieje wiele dziedzin, które mogą zostać poruszone w raportowaniu niefinansowym. W związku z tym zarówno forma raportu, jego źródło, jak i zakres mogą być inne. Idea raportowania jest stosunkowo nowa, dlatego wciąż brak standardów dotyczących tych dokumentów. Część z raportów jest unormowana przez określone branże, a nad standaryzacją innych wciąż pracują instytucje międzynarodowe. Mimo tego można wymienić kilka najważniejszych sposobów raportowania.
Komentarz zarządu
Pierwszym z nich jest komentarz zarządu, którego ideę zapoczątkowała IASB (International Accounting Standards Board, czyli Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości). Ten dokument ma stanowić uzupełnienie do raportu finansowego i powinien poruszać takie zagadnienia, jak:
- charakter działalności firmy – konkretne dane na temat branży, zakresu działania, konkurencji, a także metod produkcji i dystrybucji wyrobów firmy;
- najważniejsze zasoby – poza zasobami materialnymi wskazuje się na wartość patentów, zasobów naukowych, know-how, a także rozpoznawalność marki;
- cele prowadzenia działalności – wskazuje się na kierunek rozwoju przedsiębiorstwa, a zatem cele, jakie firma chce osiągnąć i sposób ich realizacji. Może to być wprowadzenie nowych produktów, przeskoczenie konkurencji, a także ograniczenie zużycia zasobów naturalnych.
Raporty zintegrowane
To jeden ze stosunkowo nowych sposobów na raportowanie niefinansowe, który narodził się na fali zwiększonego zainteresowania takim rodzajem raportowania. Koncepcja została stworzona przez International Integrated Reporting Council (IIRC), a celem było zestawianie raportów finansowych i niefinansowych, a następnie przedstawienie ich w zwięzłej formie. Raport ma przybliżyć strukturę firmy, model biznesowy i profil działalności. Powinny się w nim znaleźć informacje dotyczące przyszłości, a zatem strategii rozwoju, celów, najważniejszych zagrożeń i szans.
Raporty CSR
To jeden z najpopularniejszych sposobów na raportowanie niefinansowe, który może mieć charakter dobrowolny lub obowiązkowy. Ten rodzaj dokumentów dotyczy oddziaływania przedsiębiorstwa na jego bezpośrednie otoczenie. Firmy mają umieszczać w nich informacje dotyczące swojego podejścia do kwestii wpływu na środowisko naturalne, poszanowania praw człowieka i relacji społecznych, a także relacji z pracownikami.
Raporty społecznej odpowiedzialności biznesu kierowane są do wszystkich interesariuszy, a zatem dostawców i odbiorców, przedstawicieli lokalnych władz, a także przyszłych i obecnych pracowników. Raport CSR ma wskazać działania i decyzje firmy, a także je umotywować. Dzięki temu przedsiębiorstwo deklaruje świadomość swoich działań, podkreśla odpowiedzialność za nie, a także nastawia się na długofalową współpracę.
Raportowanie niefinansowe – obowiązkowe, czy dobrowolne działanie?
Na mocy dyrektyw Unii Europejskiej obowiązek raportowania niefinansowego mają tylko największe korporacje. W naszym kraju zaledwie kilkaset firm jest objętych takim obowiązkiem. Przygotowanie raportów mogą zostać wymuszone przez zapytania ze strony organizacji finansowych. Publikują one na swoich stronach ich wyniki, a także ewentualną odmowę ze strony przedsiębiorców.
Obecnie można zauważyć trend, w którym firmy same dobrowolnie publikują różnego rodzaju raporty niefinansowe. W ten sposób buduje się markę, podkreśla profesjonalizm, świadomość działań, a także chęć współpracy środowiskowej i społecznej. Publikacja raportu jest też znakomitą wskazówką dla przyszłych i obecnych współpracowników, pracowników i klientów.
Powiązane:
- Jak zagwarantować skuteczne i prawidłowo wykonane badania nieniszczące?
- Największe organizacje ekologiczne w polsce: jak działają na rzecz ochrony środowiska?
- Laboratorium wzorcujące – czym się zajmuje?
- Ekologia czyli jaka jest różnica między ekologią i ochroną środowiska
- Jak pogodzić dbanie o siebie z troską o środowisko?
- Konopie siewne – wpływ na środowisko
