Jak zredukować poziom emisji CO2, aby zatrzymać zmiany klimatu? Teoretycznie odpowiedź na to pytanie jest znana. Realizacja tego celu okazuje się jednak ogromnym wyzwaniem, ponieważ wymaga międzynarodowej współpracy.
W jaki sposób UE dąży do redukcji emisji dwutlenku węgla? Czy kraje nienależące do wspólnoty wywiązują się ze swoich zobowiązań? Zmiany klimaty postępują – dowodem tego są coraz gwałtowniejsze zjawiska pogodowe. Pożary lasów na bezprecedensową skalę, powodzie – w ostatnich latach natura staje się coraz bardziej nieokiełznana. Nawet w strefie umiarkowanej zmiany klimatu zaczynają być coraz dotkliwiej odczuwalne. W Polsce zacierają się granice między porami roku, a duża część kraju powoli stepowieje.
Kryzys klimatyczny a redukcja emisji CO2
Kryzys klimatyczny niewątpliwie zbliża się dużymi krokami, a próby jego zatrzymania są w interesie całego świata. Dalsze postępowanie zmian klimatycznych może doprowadzić do nieodwracalnych przemian, które uruchomią „zaklęty cykl” gwałtownego wzrostu dwutlenku węgla w atmosferze. Topnienie lodowców i lądolodów może doprowadzić do emisji ogromnych ilości metanu do atmosfery, co będzie dodatkową siłą napędową zmian klimatu. Podobnie może stać się w przypadku torfowisk. Wysychając na skutek ocieplania się klimatu, z potężnego pochłaniacza CO2 stają się one jego emitentem.
Kluczowe jest więc to, by zdążyć przed przekroczeniem granicy nieodwracalnego. Na szczęście, w ostatnich latach coraz więcej uwagi poświęca się zapobieganiu kryzysowi klimatycznemu poprzez szereg działań mających na celu osiągnięcie neutralności klimatycznej. Do redukcji emisji CO2 i innych gazów cieplarnianych można dążyć na wiele sposobów, Które sektory mają najwyższy ślad węglowy i jak można go zredukować?
Emisje CO2 na świecie – które sektory emitują najwięcej dwutlenku węgla?
Na emisję CO2 składa się wiele czynników. Największym winowajcą w tym kontekście jest sektor energetyczny. Produkcja energii na świecie wciąż jest oparta w głównej mierze na paliwach kopalnych. Z tego względu globalnym priorytetem powinno być zastąpienie ich odnawialnymi źródłami energii, takimi jak słońce, wiatr czy pływy wody.
Za duży procent emisji odpowiada też transport. Udział transportu lotniczego i wodnego w emisji dwutlenku węgla jest dość znikomy – za większość odpowiadają samochody osobowe. Dlatego kluczowym elementem strategii długoterminowych w przypadku państw dążących do zeroemisyjności powinno być zastępowanie pojazdów z silnikami spalinowymi autami hybrydowymi oraz elektrycznymi.
Już w 2020 roku Unia Europejska wprowadziła nowe regulacje dotyczące całkowitej emisji w branży automotive. Mają zachęcić funkcjonujące w jej ramach firmy do produkcji hybryd i pojazdów elektrycznych. Również rozwój sieci transportu publicznego może znacząco przyczynić się do redukcji emisji w kategorii transportu.
Najwięksi emitenci CO2 na świecie
Za największy procent światowych emisji – ponad 1/3 – odpowiadają Chiny. W 2020 w Państwie Środka wartości te znacząco spadły w związku z pandemią. W 2021 jednak ponownie zaczęły gwałtownie rosnąć. Warto jednak zaznaczyć, że Chiny przystąpiły do rezolucji porozumienia paryskiego, przedstawiając długoterminową strategię mającą na celu osiągnięcie neutralności klimatycznej w 2060 roku. Choć gospodarka chińska wciąż oparta jest przede wszystkim na paliwach kopalnych, wiele wskazuje na to, że wkrótce zmieni kurs. 16 lipca na chińskim rynku uruchomiono krajowy system handlu uprawnieniami do emisji, który może ułatwić kompensację CO2.
Najwięksi emitenci CO2 na świecie – drugie miejsce
Na drugim miejscu plasują się Stany Zjednoczone z dwukrotnie niższą emisją CO2 niż Chiny. Jako jedyny kraj w czołówce, Stany zanotowały w ostatnich latach nieznaczny spadek emisji zamiast znaczącego wzrostu. Polityka Joe Bidena jest w dużym stopniu ukierunkowana na ograniczenie emisji. Z tego powodu można podejrzewać, że w kolejnych latach tendencja ta będzie się utrzymywać.
Najwięksi emitenci CO2 na świecie – trzecie miejsce
Trzecie miejsce zajmują Indie, które podobnie jak Chiny w ostatnich latach zanotowały spory wzrost emisji. Za ponad 70% wytwarzania CO2 w Indiach odpowiada produkcja energii. Energetyka tego kraju jest w absolutnej większości oparta na węglu. Z kolei rosnąca dynamicznie populacja generuje coraz większe zapotrzebowanie na energię.
Unijny plan redukcji emisji jest bardzo ambitny. Do 2030 roku ilość dwutlenku węgla produkowana przez kraje członkowskie ma spaść o 55%. Aby jednak osiągnąć wymierne skutki, niezbędna jest współpraca największych emitentów, w tym Chin, Indii i USA.
Jak zmniejszyć emisje gazów cieplarnianych?
W ramach europejskiego zielonego ładu UE realizuje strategię osiągnięcia zeroemisyjności do 2050, wprowadzając normy ograniczające emisje oraz dotując projekty zwiększające szansę na spełnienie unijnych celów. Szczególny nacisk kładziony jest na modernizację energetyki, z uwzględnieniem technologii fotowoltaicznej, a także transportu. Jednocześnie, stosuje się kompensację CO2 poprzez wprowadzanie opłat granicznych, mających zniechęcić europejskie podmioty do outsourcingowania procesów produkcyjnych, oraz norm ograniczających emisje. Firmy mogą handlować prawami do emisji. Wprowadzenie systemu handlu prawami do emisji jest dużym krokiem w stronę walki ze zmianami klimatu.
Powiązane:
- Zeroemisyjność w UE i na świecie – czy uda się ją osiągnąć?
- Emisja CO2 w Polsce, UE i na świecie – co przyczynia się do jej wzrostu?
- Neutralność klimatyczna 2050 – jak Unia Europejska dąży do zeroemisyjności i neutralności klimatycznej?
- Emisja CO2 na świecie – jakie są jej źródła?
- Pochłaniacz CO2 – jak działa i czy jest w stanie znacząco obniżyć emisje?
- Emisja CO2 do atmosfery – skąd się bierze nadmiar dwutlenku węgla i dlaczego jest to niebezpieczne?
